11 marca w oddziałach przedszkolnych odbył się Dzień Otwarty. Podczas tego dnia dzieci, które jeszcze nie uczęszczają do przedszkola, mogły zapoznać się z wyposażeniem sali przedszkolnej, uczestniczyły w ciekawych zabawach integracyjnych, zajęciach plastycznych i ruchowych. Było wiele radości i śmiechu, a na zakończenie słodka niespodzianka, przygotowana przez Radę Rodziców.
11 marca 2025 r. w Szkole Podstawowej im. Brata Alberta w Żurawiczkach odbyły się uroczystości z okazji Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych połączone z uroczystością rozdania dyplomów i nagród uczniom, którzy wzięli udział w tym wojewódzkim konkursie.
Z naszej szkoły w konkursie wzięły udział cztery osoby, a dwie odniosły sukces:
Serdecznie gratulujemy uczennicom, tym bardziej, że ww. konkurs odbył się pod patronatem Instytutu Pamięci Narodowej / oddział w Rzeszowie i jest zakwalifikowany do wpisu na świadectwo ukończenia szkoły.
Obchody Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych rozpoczęły się przed szkołą m. in. Apelem Poległych - uroczystą ceremonią upamiętniającą bohaterów – Żołnierzy Polskiego Podziemia Niepodległościowego, którzy oddali życie za ojczyznę. Odśpiewano także hymn państwowy, a przedstawiciele wielu instytucji i środowisk lokalnych złożyli wiązanki kwiatów pod tablicą upamiętniającą płk. Wojciecha Szczepańskiego, żołnierza niezłomnego urodzonego w 1914 r. w Żurawiczkach.
Następnie uroczystości przeniosły się do hali sportowej, gdzie mieliśmy okazję wysłuchać przemówień, m. in. córki płk. Szczepańskiego czy też prelekcji pracownika rzeszowskiego IPN-u. Zaprezentował on materiał nt. walki o suwerenność Polski
z komunistyczną bezpieką i śmierci trzech żołnierzy niezłomnych z naszego okręgu – Władysława Koby, Leopolda Rząsy i Michała Zygo, których szczątki zostały niedawno odnalezione. Następnie uczestnicy wydarzenia obejrzeli program artystyczny poświęcony życiorysowi lokalnego bohatera narodowego, wspomnianego już Wojciecha Szczepańskiego. Kolejnym etapem uroczystości było wręczenie dyplomów i nagród.
Niedawno minął Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych, obchodzony co roku 1 marca. W tym roku przypada także 1000. rocznica Koronacji Pierwszych Polskich Monarchów oraz zbliża się Dzień Poezji, przypadający na 21 marca. Z tej okazji - kilka patriotyczno-poetyckich refleksji.
Poezja była i jest ważna w życiu ludzi i narodów. Potrafiła odgrywać doniosłą rolę, zwłaszcza wtedy, gdy nie było państwowości polskiej. Wówczas to poeci byli przewodnikami narodu. To oni wskazywali drogi wyjścia z sytuacji, dawali wzory postępowania, wzmacniali ducha narodu, utrwalali pamięć o wielkich i szlachetnych postaciach, o ważnych wydarzeniach w dziejach narodu … Warto zaznaczyć, że wiersze skłaniają do refleksji, budzą najróżniejsze emocje. Potrafiły wpływać na decyzje ludzi i całych społeczeństw, dodawały otuchy, wzywały do walki. Poezja wielbi Boga, wyraża miłość do ojczyzny, do drugiego człowieka.
Maria Konopnicka w czasach zaborów tak pisała:
Ojczyzna moja – to ta ziemia droga,
Gdziem ujrzał słońce i gdziem poznał Boga,
Gdzie ojciec, bracia i gdzie matka miła
W polskiej mnie mowie pacierza uczyła.
Ojczyzna moja – to wioski i miasta,
Wśród pól lechickich sadzone od Piasta;
To rzeki, lasy, kwietne niwy, łąki,
Gdzie pieśń nadziei śpiewają skowronki.
Ojczyzna moja – to praojców sława,
Szczerbiec Chrobrego, cecorska buława,
To duch rycerski, szlachetny a męski,
To nasze wielkie zwycięstwa i klęski.
Ojczyzna moja – to te ciche pola,
Które od wieków zdeptała niewola,
To te kurhany, te smętne mogiły -
Co jej swobody obrońców przykryły.
Ojczyzna moja – to ten duch narodu,
Co żyje cudem wśród głodu i chłodu,
To ta nadzieja, co się w sercach kwieci,
Pracą u ojców, a piosnką u dzieci!
Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych został ustanowiony przez Sejm RP
w 2011 roku. Data ta nawiązuje do wydarzeń z 1 marca 1951 roku, kiedy rozstrzelano członków zarządu zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. Dzień ten upamiętnia wszystkich żołnierzy antykomunistycznego, niepodległościowego podziemia, którzy byli torturowani, prześladowani i zginęli w walce o suwerenność Polski w okresie stalinizmu, czyli już po zakończeniu II wojny światowej.
Uczniowie klasy VIII, przed zbliżającym się Dniem Poezji, wybrali wiersze nawiązujące do ofiary naszych narodowych bohaterów – żołnierzy niezłomnych, jak i różne inne utwory o charakterze patriotycznym.
O Danucie Siedzikównie, niespełna osiemnastoletniej dziewczynie z AK, która była bita i poniżana przez Urząd Bezpieczeństwa, a mimo to odmówiła składania zeznań obciążających członków brygad wileńskich AK, jeden z poetów tak napisał:
„To przecież nastolatka tylko.
Śmieszny kołnierzyk przy sukience.
[…]
Jak to jest – zabić nastolatkę?
Blask zgasić w oczach, zamknąć usta?
[…]
Ktoś wydał wyrok i żył dalej.
Ktoś milczał – nie wydobył głosu.
Ktoś prawdy nie chce słuchać wcale.
Ktoś ma awersję do patosu…”
Wśród najbardziej znanych nazwisk żołnierzy niepodległościowego podziemia, wyklętych nawet po ich śmierci przez „polskich” komunistów, są m. in.: rotmistrz Witold Pilecki, dobrowolny więzień oświęcimski; kapitan Łukasz Ciepliński; porucznik Józef Franczak; porucznik Mieczysław Moczar; porucznik Henryk Flame; generał Emil Fieldorf „Nil”; Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka”; Hieronim Dekutowski „Zapora”; Jan Nieścior „Ogień”; Stanisław Sojczyński „Orlik”.
Poniższy utwór muzyczny w stylu rap przedstawia sylwetki kilku z nich:
https://www.youtube.com/watch?v=HChffmucA5k&t=116s
„Osuszył czas mokradła krwi,
Czerwone słońce znów w zenicie…
Czy warto było w wojny dni
Za taki kraj oddawać życie?
Słychać pokoleń drwiący śmiech,
To komuniści mają święto,
Lecz Mądry Bóg w Osobach Trzech
Pojmuje, za co Was wyklęto.
Zanim ostatni pójdzie z Was
W niebieskiej partyzantce służyć,
Wszyscy staniemy jeszcze raz.
Może historia się powtórzy…”
Jednym z najlepiej znanych żołnierzy niezłomnych był Witold Pilecki – oto ballada o nim w wykonaniu Lecha Makowieckiego:
https://www.youtube.com/watch?v=_nLNExdYdHEA
poniżej inny utwór o rotmistrzu:
https://www.youtube.com/watch?v=3fq5EQIxEDE
W 2025 roku przypada tysiącletnia rocznica koronacji pierwszych polskich monarchów. Bolesław Chrobry, drugi historyczny władca Polski i pierwszy polski król, został koronowany 18 kwietnia 1025 roku w Gnieźnie. Kilka miesięcy później, po jego śmierci, nałożono koronę na skronie jego syna, Mieszka II Lamberta.
"Koronacja Bolesława Chrobrego była jasnym sygnałem dla ówczesnego świata, że młode państwo polskie jest niepodległe i niezależne. Był to początek wzrastania pozycji Polski na średniowiecznej mapie Europy, która z księstwa przeistoczyła się w królestwo".
Cytaty o Bolesławie Chrobrym:
"Koronacje te nie byłyby możliwe, gdyby nie szereg ważnych wydarzeń, począwszy od legendarnego założenia Gniezna przez Lecha, poprzez chrzest Polski, męczeńską śmierć świętego Wojciecha i powstanie pierwszego arcybiskupstwa, a na Zjeździe Gnieźnieńskim skończywszy" - czytamy w uchwale Sejmu RP.
Według historyków w procesie tworzenia się państwa polskiego kluczowe znaczenie miał chrzest przyjęty przez księcia Polan Mieszka I. Odbył się on prawdopodobnie 14 kwietnia 966 r. – zgodnie z panującym wówczas zwyczajem – w nocy z wielkanocnej soboty na niedzielę, podczas oczekiwania na Zmartwychwstanie Pańskie. Znaleziska archeologiczne wskazują, że wydarzenie mogło nastąpić na wyspie Ostrów Lednicki nieopodal grodu gnieźnieńskiego, głównej siedziby rodu Piastów.
Historycy podkreślają, że koronacja Bolesława Chrobrego stanowiła zwieńczenie jego trzydziestoletniego panowania oraz istotnym aktem politycznym oraz demonstracją suwerenności tworzącego się państwa polskiego. Polskę zaczęto też odtąd opisywać jako królestwo, jednak godność monarsza jej władców ostatecznie utrwaliła się dopiero po koronacji Władysława Łokietka w 1320 r. W obecnym godle państwowym Rzeczypospolitej korona na głowie Orła Białego nawiązuje o pierwszej na ziemiach polskich koronacji, dokonanej tysiąc lat temu.
Drugim koronowanym władcą Polski (1025-1031) był przedstawiciel dynastii Piastów, syn Bolesława Chrobrego Mieszko II Lambert (990-1034). Ojciec wyznaczył go na swojego następcę. 25 grudnia 1025 r. - kilka miesięcy po śmierci ojca został koronowany na króla Polski przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Hipolita w katedrze gnieźnieńskiej.
„Cień patriotyzmu”
Te czasy, w których obce jest lepsze i każdy podąża za modą
Zatrzymaj się chwilę i popatrz przez okno
Co za widok tak bliski sercu?
Polska! Ziemia Ojczysta!
To jest duma nasza wielka.
Już rozumiesz?
Gdzie ty jesteś?
O, tu stoisz. Już cię widzę.
Czuwasz ze mną.
Trwamy w ciszy.
Tu, przy grobie. Koło krzyża, ktoś na nim napisał:
Bóg honor Ojczyzna
Cóż za słowa, co me serce tak wzruszyły!
Co za płomień, dobrze znany!
Jak gorąco!
Płonie! Płonie!
Czy wygaśnie?
Widzisz polska flagę, godło.
Co się z tobą dzieje?
Chociaż pokój nastał, chcesz walczyć o dobre ich Imię!
Dzień logopedy przypada 6 marca. Uczniowie i pracownicy szkoły mieli możliwość wylosowania i sprawdzenia swoich sprawności językowych jak i poznania nowych trudnych słów.
W ramach obchodów Dnia Patrona Szkoły - Mikołaja Kopernika, w dniach 5-6 marca odbyły się działania przybliżające uczniom postać wybitnego uczonego.
Wszystkie klasy i oddziały przedszkolne obejrzały filmy obrazujące życie i twórczość Mikołaja Kopernika, odbyły się również konkursy szkolne w dwóch kategoriach:
1. Konkurs plastyczny „Portret Mikołaja Kopernika” dla uczniów klas 1-3
I miejsce – Zuzanna Pszonak, Maja Wielgus, David Szlafka
II miejsce – Amelia Nasiewicz, Nadia Wojtaszek, Jan Wojtowicz
III miejsce – Emilia Wojciechowska, Sandra Pszonak, Dominika Kubas
2. Konkurs wiedzy o Mikołaju Koperniku dla klas 4-8
I miejsce – Nikola Pszonak
II miejsce – Alicja Buryło, Nikola Kędzior
III miejsce – Katarzyna Kiper, Lena Wojdyło, Jan Winiarz
Uczniowie otrzymali pamiątkowe dyplomy, a zwycięzcy nagrody rzeczowe.
Gratulujemy wszystkim uczestnikom.
Powered by aSc EduPage
